Hayata Başlangıç

Bölüm1 : İlk Yurt Zamanları

Samsun

Şehr-i samsun beni kendileri lutfetmem için çağırınca o kusursuz cazibeye hayır diyebilmek güç oldu haliyle. Tamam her şey hayatımda güzel gidiyordu o sıra lakin orda bir yaşam olacaksa nerede kalınacaktı??  İşte bu en büyük problemdi. Yurtkur dedik devlettir dedik orda kalmak gerekir dedik başvurduk fakat sıra gelene kadar ohoooo. Lütuflarımızın ardından ilk gün Samsun ilk adım öğrenci yurdunda misafir olarak kalabilme çabalarımız sürerken babamın sinirlerinin iyice laçkalaştığını da düşünürsek müdür sekreteriyle kavgalar olay çıkarmalar filan işin renkleri olarak hatırlanıyor gülüyoruz şimdi. Bir şekilde ilk adım yurdun da en alt katta 16 kişiyle birlikte ilk gecem geçti ki ne gece uyumak mümkün mü?? Akşam olmuş babam otele gitmiş ben yurda gelmiş yavaşça temkinli koridorlarda yürürken keşif dolu gözlerle etrafa bakıyor bir şeyler gözlemliyor bir yandan da öğreniyorum. 

işte ilkadım yurdu :)

Yüksek tavanlı pek dar sayılmayan koridor oldukça pis ve karanlık ki kenarlarındaki tozlar artık birike birike çamur omuş ve kurumuş o kadar. Allahım diyorum neredeyim odaya ilk adımımı atıyorum oda da 15 kişi var 15 i de yatağında. Herkes sessiz, herkes telefonuyla oynuyor, mesajlaşıyor yada oynama numarası yapıyor. Neden kimse kimseyle sohbet etmez ki garip… Temkinli gülümse ilk merhaba ve yatağa sırt çantanın fırlatılmasıyla soyunma sorunsalı beraberinde geliyor. :)) O kadar insanın için nasıl üstünü başını değiştireceksin Allahım garip yer zaten kimse kimseyle göz teması halinde değil herkes gözlerini kaçırmakta birbirinden, oh güzel utana sıkıla değişirsin üstünü ve uzanırsın yatağa. Kapı açıldıkça rüzgarla yerde uçuşan bir yumak haline gelmiş battaniye tüyleri tiksindirir bir an ama yapacak pek de bir şey yok gece orda geçecek. Devlet yurtları hakkında duyduğum milyonlarca şey arasında en meşhur olanı hırsızlık olaylarının çok olmasıydı. Tuvaletim gelmiş allahım şimdi o çantayı odada bırakıp nasıl gitcem ya çalınırsa?? abartma Gizem ne olacak git yap çişini. Neyse bu sorunu hallettik gece bir şekilde sessizce geçti. Fakat kalacak yer sorunu hala devam etmekte. Babamla buluştuk, konuştuk, düşündük de taşındık bizi yönlendirdikleri Bafra yurduna gitmeye karar verdik. 

Bafra yurdu :)

Oraya yerleştim yerleşmesine fakat sorunumuz şu ki ulaşım berbat, yurt sanayi sitesinin içinde of ki of. Bu durumlar bir yana babamın benimle birlikte çektiği sefalette cabası. Valizi 3. Kat 306 numaralı odaya çıkarılır, kapıdan içeri girilir. Biliyorum ki buradan da gideceğim Samsun’da istediğim yurt 2 haftaya benim umarım. Oda da kimse yok, sanırım herkes okulda. Yavaştan yerleşme durumları başlıyor. Bu yurt 16 kişiyle uyuduğum yerden bin kat daha iyi en azından 4 kişiyiz :)

Şimdilik bu kadar olsun devamını da yazacağım elbette hayatımdaki en önemli insanlarla karşılaşmam, arkadaşlıklarım, yaşantımız, yaptıklarımız. Bunlar yine bir yurt odasından yazılmakta..  Yazmaya başlayınca inanın her anı tekrar yaşadım ve garip bir gülümseme var şuan yüzümde. Hayatımın en güzel yılların dayım biliyorum. En büyük doyumla, hazla geçirmeye çalışıyorum. Elbette ki hatalarım, kaçırdıklarım, yanlışlarım, doğrularım vardır. Büyüyorum işte. 

Sevgiler..